Fransa'nın Grammy Ödülleri: Les Victoires de la Musique 2020

Yeni yılla birlikte ödül sezonu da hareketleniyor. Geçen haftalarda müzik ve sinema dünyasını ilgilendiren Grammy, Altın Küre, BAFTA ve Oscar ödülleri dağıtıldı, bu ay sonunda da César ödül töreni gerçekleşecek. Bunlar kadar popüler olmasa da Fransız müziği açısından oldukça önem taşıyan bir başka organizasyon da geçen hafta düzenlendi. Fransa’nın Grammy ödülleri sayılabilecek Les Victoires de la Musique töreninde, Fransız müziğinin 2019 yılına damga vuran isimleri ödüllerine kavuştu. 14 Şubat gecesi gerçekleşen törende, "En İyi Çıkış Albümü" dalında aday gösterilen Maëlle’le açtık biz de programı. Yapımcılığını Calogero’nun üstlendiği albümünün açılış şarkısı Toutes les machines ont un cœur’ü seslendirdi 2001 doğumlu sanatçı. "En İyi Çıkış Albümü" dalındaki diğer adaylar Pomme ve Malik Djoudi’ydi. Ödülü de "Les failles" adlı çalışmasıyla Pomme kazandı.

Bu yılın diğer kazananlarına bakarsak: "En İyi Klip" dalında rap grubu PNL, Au DD adlı parçalarına çektiği kliple uzandı ödüle. Belçikalı Angèle, Brol Tour adlı turnesiyle "Yılın En İyi Konser Performansı" ödülüne layık görüldü. "En İyi Erkek Şarkıcı" ödülü ise bu yıl Philippe Katerine’e gitti. Katerine, son derece olumlu eleştiriler alan "Confessions" adlı yeni albümünü 8 Kasım’da yayınlamıştı. Albüm, Les Inrocks dergisi tarafından yılın en iyi 10 albümü arasında gösterilmişti. Camille, Dominique A, Oxmo Puccino ve Gérard Depardieu gibi isimlerle bir araya gelmişti Katerine bu albümde. Philippe Katerine törende "En İyi Şarkı" ve "En İyi Albüm" dalındaki adaylardan biriydi aynı zamanda. Ona adaylık getiren şarkı; Stone avec toi'nın sözlerini Arnaud Aymard ile birlikte yazmış sanatçı, müziği ise kendisine ait: 

Bu yıl Victoires de la Musique töreninde önemli değişiklikler oldu. Daha önce on üç olan kategori sayısı bu yıl sekize düştü. "En İyi Rock Müzik Albümü", "En İyi Rap Albümü" ve "En İyi Dünya Müziği Albümü" gibi kategoriler "En İyi Albüm" kategorisi altında toplandı. Bu daldaki aday sayısı da üçten beşe çıktı. Bu değişiklik, müzik tarzlarındaki çeşitliliğin törende yeterince yansıtılamayacağı gerekçesiyle eleştirildi, bir başka eleştiri konusu da "En İyi Albüm" dalındaki adayların tümünün erkek sanatçılar olmasıydı. "En İyi Kadın Sanatçı" dalında aday gösterilen isimlerin ortak özelliği ise geçen yıl yeni bir albüm çıkarmamış olmalarıydı. Angèle ve Clara Luciani 2018’de yayınladıkları albümlerin genişletilmiş versiyonlarını piyasaya sürmüş, Catherine Ringer ise yeni turnesiyle adından söz ettirmişti. Gecede "En İyi Kadın Şarkıcı" ödülünü, geçen yıl "En İyi Çıkış Performansı" dalında ödül alan Clara Luciani kazandı. Onun "Sainte-Victoire" adlı büyük ses getiren ilk albümünde yer alan Nue adlı parça da "En İyi Şarkı" dalındaki adaylardan biriydi bu sene. 

Bu yıl "En İyi Şarkı" ödülünü Ça va ça vient adlı çalışmalarıyla Slimane ve Vitaa kazandı. Diğer adaylar arasında Presque adlı şarkısıyla Alain Souchon, Stone avec toi ile Philippe Katerine, Allez reste adlı parçalarıyla Boulevard des airs ve Vianney ve Nue ile Clara Luciani vardı. Ödülü aslında tabiri caizse en piyasa işi şarkı kazandı. Bunun sebeplerinden biri de büyük olasılıkla, bu yıl "En İyi Şarkı" da dahil üç kategorinin sonuçlarının halk oylamasıyla belirlenmesiydi. 

Alain Souchon bu yıl "En İyi Erkek Sanatçı" ve "En İyi Albüm" dallarında da aday gösterilmişti. "En İyi Albüm" dalındaki diğer adaylar da Philippe Katerine, Vincent Delerm, Lomepal ve Nekfeu’ydü. "Âme fifties" adlı çalışmasıyla Alain Souchon uzandı ödüle gecenin sonunda. Bu onun kariyeri boyunca kazandığı onuncu Victoire de la Musique oldu. Ona "En İyi Şarkı" dalında adaylık getiren Presque'in sözleri Alain Souchon ve aktör Edouard Baer, müziği ise Souchon’un oğulları Ours ve Pierre’in imzasını taşıyor.

Bu yıl "En İyi Çıkış Performansı" performansı dalında ödülü Suzane kazandı. Bu kategorideki diğer adaylar Aloïse Sauvage ve Hoshi’ydi. 1996 doğumlu Hoshi ya da gerçek adıyla Mathilde Gerner, on beş yaşından itibaren kendi şarkılarını yazmaya başlamış. Japon kültürüne büyük bir ilgi duyuyormuş bu yüzden de sahne adı olarak Japoncada "Yıldız" anlamına gelen Hoshi’yi seçmiş. 2014’te M6 kanalında yayınlanan Rising Star adlı yarışmaya katılmış ancak bir başarı elde edememişti Hoshi. Buna karşın pes etmedi ve 2017’de ilk single’ı, Comment je vais faire’i yayınladı. İlk albümü "Il suffit d’y croire" da ertesi yıl çıktı piyasaya. 

Biraz da son dönemde yayınlanan albümlere göz atarasak; 1985 doğumlu Cyril Mokaiesh, yeni albümü "Paris-Beyrouth"u 10 Ocak’ta piyasaya sürdü. Şarkıcılığa başlamadan önce bir tenisçiydi Cyril ve 18 yaşında France Junior turnuvasında şampiyonluğu kazanmıştı. 2007’de kendi adını taşıyan rock grubunu kurdu, 2010’dan beri de kariyerine tek başına devam ediyor. Şarkı sözleri ayrı bir önem taşıyor Mokaiseh için. Les inrocks dergisi 2011’de yayınlanan ilk albümü hakkında “Jacques Brel ile Léo Ferré’yi konuşturmayı başarmış” demişti bu nedenle. En son 2017’de Bernard Lavilliers ve Elodie Fregé gibi isimlerle yaptığı düetleri de içeren "Clôture" adlı albümü yayınlamıştı. Lübnan asıllı bir sanatçı Mokaiesh. Bu yılın başında piyasaya çıkan yeni albümünde de Paris’le Beyrouth’u buluşturmuş. Bu açıdan Doğuyla Batının buluşması da diyebiliriz bu albüm hakkında. Melodi anlamında da elektronik müzikle geleneksel enstrümanları bir araya getirmiş Mokaiseh.

Asıl adı Timothée Duperray olan 1994 doğumlu Tim Dup, şanson, rap ve elektronik müziği harmanlayan ilk albümü "Mélancolie heureuse"ü 2017’de yayınlamıştı. Bunun yanı sıra piyanist Alexandre Tharaud’nun Barbara anısına çıkardığı saygı albümünde ya da Véronique Sanson’un geçen yıl piyasaya çıkan düetler albümünde de dinleme şansımız olmuştu genç sanatçıyı. Özel bir sese sahip gerçekten de Tim. İster klasik şansonları, isterse de sert hip hop şarkılarını yorumlasın, hep farklı bir hava katmayı başarıyor parçaya bu ses sayesinde. İkinci albümünü de bu yılın başında piyasaya sürdü genç adam. "Şarkı sözleri bakımından sinematografik bir şiirselliğe sahip aynı zamanda çok farklı melodilerle dolu bir albüm" olan nitelendirilmiş bu çalışması da. Albümdeki melankoli dozu yüksek şarkılardan biri de Place Espoir (Umut Meydanı) adını taşıyor. Aslında Paris’teki ünlü République meydanından bahsediyor bize sanatçı. Meydanın uzun yıllar boyunca, kimi zaman neşeli kimi zaman da hüzün dolu birçok şey görüp geçirdiğini ifade ediyor. Şarkının video klibi de geçtiğimiz Aralık ayında yayınlanmıştı. Pomme’a çektiği kliplerle tanıdığımız Hugo Pillard yönetmişti bu klibi.

Genelde bağımsız stüdyolarla çalışan Agnès Bihl, bu kez kendi imkânlarıyla yayınladığı yeni albümünü piyasaya bu ay çıkardı. İlham kaynakları arasında Jacques Brel, Georges Brassens, Renaud ve Anne Sylvestre gibi isimler yer alıyor 1974 doğumlu sanatçının. Tıpkı Sylvestre gibi kadın haklarını savunan şarkılarıyla tanınıyor. Agnès Bihl’in yeni albümü, “Il était une femme” adını taşıyor. Albümde 2018’de Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron için yazdığı Ça va Manu adlı şarkı da yer alıyor. Hatırlayacaksınız Macron, kendisine "Naber Manu" diye seslenen bir çocuğa uzun uzun nasihat vermişti birkaç yıl önce. Bihl de şarkı için bu olaydan esinlenmiş ve bir hayli sert ifadelerle istifaya davet etmiş Macron’u. Albümün açılış şarkısı olan Ni parfaite, ni refaite'de ise geçip giden yılların kendisine bıraktığı izlere meydan okuyor Agnès. “Yüzümdeki çizgilerden zaferlerim ve yenilgilerim okunabilir. Ne mükemmelim ne de sahte, hayat beni nasıl yaptıysa öyleyim” diyor sanatçı.

Fransız müziğinin çılgın kadını Brigitte Fontaine kariyerine altmışlı yıllarda başlamıştı. 1968 sonrası yayınladığı deneysel albümlerle beğeni toplamıştı. 1969’dan beri aynı zamanda eşi olan Areski Belkacem’le çalışıyor. Seksenli yıllarda müzikal anlamda bir sessizliğe büründü ikili ancak 90’lardan itibaren Björk ya da Massive Attack’ı akıllara getiren elektronik altyapılı şarkılarla piyasaya geri döndüler. En son 2013’te "J’ai l’honneur d’être" adlı albümü yayınlamıştı Fontaine. Yeni stüdyo albümü "Terre Neuve"ü de bundan yaklaşık yedi yıl sonra, 2020’nin Ocak ayında sürdü piyasaya. Albümün yapımcılığını Yan Péchin üstlenmiş. Artık seksen yaşını geride bıraktı Fontaine ama bu hiç belli olmuyor gerçekten de. Yine oldukça dinamik ve sert şarkılar yer alıyor yeni albümünde. Buna karşın şarkı sözlerinde bir hayli dokunaklı mısralara da rastlamak mümkün: "Kalbim bir türlü sönemeyen bir izmarit gibi" diyor bir şarkıda ya da kendini, "Annesini arayan yaşlı bir kadın" olarak niteliyor bir başkasında.

Fransız alternatif müzik grubu Tryo bu yıl yirmi beşinci kuruluş yıl dönümünü kutluyor. Bu nedenle geçtiğimiz haftalarda repertuarlarının öne çıkan şarkılarını, farklı meslektaşlarıyla birlikte seslendirdikleri bir "Best of" albümü yayınladılar. Albümde; Bernard Lavilliers, Véronique Sanson, Renaud ve Hubert Felix Thiéfaine gibi tecrübeli isimlerin yanında Big Flo et Oli, Gauvain Sers ve Claudio Capéo gibi genç kuşağın temsilcileri de yer alıyor. Çevre temalı şarkılarıyla tanınıyor grup daha çok. Albümde de genelde bu konuyu ele alan parçalar mevcut. Bununla birlikte romantik ilişkilere dair şarkılar da yapıyor Tryo. Bunlardan biri olan C’est un vent da, ilk olarak 2012’de yayınlamıştı. “Eğer bir iş bulsaydım, eğer kanunlara uysaydım, Nirvana’da müzik yapsaydım, Travolta gibi dans edebilseydim beni sever miydin” diye soruyor Tryo şarkıda. Daha sonra da şiddetli bir rüzgârın bu soruya "Hayır, hayır" diye cevap verdiğini dile getiriyor.